Tablo 5
Yıllara Göre İlköğretimde Yer Alan Okul, Öğrenci ve Öğretmen Sayıları
|
Yıllar
|
Okul Sayıları
|
Öğrenci Sayısı
|
Öğretmen sayısı
|
Öğretmen/Öğrenci Oranı
|
|
1983
|
20,384
|
3.660.634
|
168,514
|
22.3
|
|
1984
|
20,020
|
3.571.376
|
165,637
|
22.1
|
|
1985
|
19,734
|
3.542.076
|
164,429
|
22.2
|
|
1986
|
19,549
|
3.548.313
|
165,318
|
22.1
|
|
1987
|
19,432
|
3.576.938
|
168,385
|
21.9
|
|
1988
|
19,319
|
3.618.300
|
169,700
|
22,0
|
|
1989
|
19,232
|
3.667.129
|
172,414
|
22,0
|
|
1990
|
19,162
|
3.734.025
|
175,599
|
22,0
|
|
1991
|
19,047
|
3.782.108
|
176,295
|
22.2
|
|
1992
|
18,926
|
3.811.404
|
177,873
|
22.2
|
|
1993
|
18,828
|
3.878.753
|
179,420
|
22.4
|
|
1994
|
18,683
|
3.945.344
|
180,558
|
22.7
|
|
1995
|
18,551
|
4.005.842
|
181,910
|
22.9
|
|
1996
|
18,480
|
4.075.664
|
182,626
|
23.2
|
|
1997
|
18,392
|
4.113.219
|
182,442
|
23.4
|
|
1998
|
18,312
|
4.140.130
|
181,394
|
23.7
|
|
1999
|
18,234
|
4.140.955
|
182,646
|
23.5
|
|
2000
|
18,158
|
4.120.900
|
183,762
|
23.3
|
|
2001
|
18,069
|
4.097.691
|
185,534
|
22.9
|
|
2002
|
17,985
|
4.065.042
|
187,409
|
22.5
|
|
2003
|
17,861
|
4.022.656
|
184,009
|
22.6
|
|
2004
|
17,751
|
3.980.711
|
183.941
|
21,6
|
|
2005
|
17,691
|
3.939.013
|
182.046
|
21,6
|
|
2006
|
17,585
|
3.887.141
|
180.343
|
21,5
|
Kaynak: National Statistics, DFEE, 2006
İlköğretim kurumlarının sayıları 1983–2006 yılları arasında incelendiğinde kurum sayılarında artış yerine azalmanın olduğu görülmektedir. 1983 yılında 20,384 okul hizmet verirken bu değer 2799 azalarak okul sayıları 17,585’e inmiştir.
Okul öncesi öğretim kurumlarına nazaran ilköğretim kurumlarında öğrenci ve öğretmen sayılarında sürekli bir artış gözlenmektedir. 1983 yılında 3.660.634 öğrenci ilköğretimde yer alırken 2006 yılında bu sayı 226.507 değerinde artmış ve öğrenci sayıları 3.887.148’e ulaşmıştır. Öğretmen sayılarına bakıldığında 1983 yılında 168,514 öğretmen hizmet verirken 2006 yılında hizmet veren öğretmen sayısı 180,343’e çıkmıştır. Öğretmen/öğrenci oranlarında ise yıllara göre az miktarda artış ve azalma gözükse de 1983 yılı ile 2006 yılı karşılaştırıldığında 0,8 oranında bir azalma olmuş ve 1983 yılındaki 22,3 oranı 2006 yılında 21,5’e düşmüştür.
5. SONUÇ
Türk Eğitim Sisteminin ilkeleri incelendiğinde sosyo-ekonomik, kültürel ve politik yaşantılar dikkate alınarak en uygun ilkelerin belirlenmeye çalışıldığı görülmektedir. Toplumsal yaşam ve sistemi ön planda tutan bu ilkeler bireysel özellikleri ortaya çıkaracak nitelikte değildir. İngiliz Eğitim Sisteminde ise ilkeler bireyselliğe ve bireysel gelişim ve özelliklere yöneliktir. İki eğitim sisteminin ilkeleri arasındaki temel fark Türk Eğitim Sistemi ilkelerinin topluma, İngiliz Eğitim Sisteminin ilkelerinin ise bireyselliğe yönelik olmasıdır. Ayrıca Türkiye’nin kalkınmakta olan bir ülke olması nedeniyle ilkeler toplumsal yaşamı oluşturma ve demokratik, laik, sosyal ve hukuk devletinin ihtiyaç duyduğu bireyleri yetiştirmesi hedeflerken, gelişmiş ve kalkınmış bir ülke olan İngiltere bu kaygıları yaşamaksızın bireysel ilgi ve ihtiyaçları ön planda tutarak toplumsal yarar ve gelişim sağlamayı hedefleyen ilkeleri benimsemiştir. Buna karşın Karacaoğlu & Çabuk’un (2002) araştırma sonuçlarına göre Türkiye ve İngiltere Eğitim Sistemlerinin, farklı kültürlerin etkisiyle farklı yapılarda oluştuğu ve oldukça değişik süreçlerden geçtiği anlaşılmaktadır. Geleneksel yapısını sürdürme eğiliminde olan İngiliz halkı, bir yandan da seçkin bir sınıf yetiştirmeye devam etmektedir. İngiliz Eğitim Sistemi, Türk Eğitim Sistemine kıyasla daha esnek, daha fazla bireyselleştirilmiş bir eğitim hizmeti sunmaya yönelmiştir.
Eğitim ilke ve amaçları belirlenirken yaşanılan küreselleşme süreci içinde ulusal değerlerin yanında evrensel değerlerin de kazandırılacağı ilkeler ve amaçlar da esas alınmalıdır. Türk Eğitim Sisteminde ise amaç ve ilkeler devletin varlığını korumak ve sistemini devam ettirmek için gerekli olan değerleri içermektedir.
Türkiye’de zorunlu eğitim 8 yıl olup 6–14 yaş arası çocukları içermektedir. İngiltere’de ise zorunlu eğitim 11 yıl olup 5–16 yaş arası çocukları içermektedir. Bu açıdan bakıldığında da İngiltere’nin zorunlu eğitim süresinin Türkiye’den fazla olduğu görülmektedir. Zorunlu eğitim süresinin fazlalığı hiç şüphesiz ki daha eğitimli ve bilinçli yurttaşların yetiştirilmesini sağlayacaktır. Türkiye’de zorunlu eğitim 8 yıllık kesintisiz eğitimi kapsamaktadır. İngiltere’de ise eğitim ulusal programa göre dört kademeye ayrılmıştır ve zorunlu eğitim bu dört ana kademeyi kapsamaktadır. Eğitim kademeleri incelendiğinde de her iki ülkede de okul öncesi eğitim zorunlu değildir. Fakat okullaşma oranları incelendiğinde İngiltere ve Türkiye arasında okul öncesi eğitimde büyük farklar bulunduğu görülmektedir. Türkiye’de okul öncesi okullaşma 2005–2006 istatistiklerine göre sadece %21,3 olup (MEB İstatistik, 2006), bu oran İngiltere’de, %94’tür (National Statistics, 2004). Zorunlu Eğitimde ise Türkiye’de okullaşma oranı 2005–2006 istatistiklerine göre %89,7 (MEB İstatistik, 2006), bu oran İngiltere’de %100’dür (National Statistics, 2006). Bu sonuçlara göre eğitim kademelerine göre okullaşma oranları incelendiğinde İngiltere’de her eğitim kademesinde okullaşma oranı Türkiye’ye göre daha yüksek olduğu saptanmıştır.
Her iki ülkenin eğitim kademelerinde değerlendirme süreçleri incelendiğinde Türkiye’de öğretmenlerin kendi değerlendirmelerini yaptıkları, ancak İngiltere’de her kademe sonunda belirli alanlarda ulusal testler ile değerlendirme yapıldığı görülmektedir. Buna karşın Türkiye’de sabit bir program yer alırken İngiltere’de program bölgeden bölgeye, okuldan okula ve hatta öğretmenden öğretmene değişebilmektedir.
6. ÖNERİLER
Türk Eğitim Sistemi ilkeleri devletin varlığını korumak amacıyla temel değerleri kazandırmayı hedeflemiştir. Bununla beraber sistemin ilkeleri bireyselliği ön plana çıkaracak şekilde, bireysel ilgi, ihtiyaç ve yetenekler doğrultusunda da yapılan yeni ilköğretim programı çalışmaları hızlandırılmalı ve bu doğrultuda araştırmalar desteklenmelidir.
Türkiye’de eğitim kademelerinde okul öncesi dönemden yükseköğretime kadar olan döneme kadar okullaşma oranı çok düşüp olup eğitim dışında kalan nüfus oranı yüksektir. Eğitimin tüm nüfusa ulaşabilmesi ve her bireyin eğitim sürecinden geçmesi gereklidir.
Türkiye’de de ulusal testler ön plana çıkarılarak değerlendirilme sürecinin olması bölgeler arası eğitim farklılıklarına ve bölge okullarına göre eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesinde önemli etkiler yapabilecektir. Ayrıca ulusal testler ile okullar arası farklılıkları belirlenerek eğitim standartlarının oluşturulması sağlanabilir. Böylelikle Türkiye’deki okul standartlarının ve nitelikli eğitim sağlanmasında bir adım atılabilir.
Türkiye’de eğitim sistemi, İngiltere olduğu gibi merkezi ve yerel yönetim bir arada yetkilerin paylaşıldığı bir sistem haline getirilebilir. Böylelikle hem yerel düzeyde ve bireysel düzeyde ihtiyaçlara cevap verilerek eğitimde program çeşitliliği sağlanmış olacak, hem de merkezi kurumların yetkileri nedeniyle bölgeler arasında farklılıklar en aza indirilecektir.
Karşılaştırmalı eğitimi etkileyen faktörler göz önüne alınarak Türk ve İngiliz Eğitim Sistemleri daha ayrıntılı olarak araştırılmalıdır. İngiliz Eğitim Sisteminin Avrupa Birliği ülkelerinin eğitim politikalarına olan etkileri araştırılarak Avrupa Birliği eğitim politikaları ile Türkiye Eğitim Sistemi ve Politikası değerlendirilebilir.
Türk Eğitim Sistemi ve politikasını daha etkili ve verimli olarak değerlendirebilmek için merkezi yönetim odaklı sistemler, yerel yönetim odaklı sistemler ve yarı merkezi yarı yerel yönetim odaklı sistemler incelenerek farklı ülkelerin eğitim sistemleri ile karşılaştırılabilir.
Kaynakça
Alexander, R. & Rose, J. & Woodhead, C. (1993) Curriculum organisation and classroom practice in primary schools. UK: Department of Education and Science.
Demirel, Ö. (2001) Karşılaştırmalı eğitim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Erdoğan, İ. (2003) Çağdaş eğitim sistemleri. İstanbul: Sistem Yayıncılık
Karacaoğlu, Ö.C. & Çabuk, B. (2002). Türk ve İngiliz eğitim sistemlerinin karşılaştırılması. Milli Eğitim Dergisi, 155-156. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler/155-156/karacaoglu.htm. Erişim: 18.03.2007
King, E. (1979) Other schools and ours comparative studies for today. London: Holt
Korkmaz, T. (2005) Türk ve İngiliz eğitim sistemlerinin karşılaştırılması, Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
Lauwerys, J.A. & Neff, K. & Varış, F. (1979) Mukayeseli eğitim. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
Laycock, L. (2002) Primary Schools, Education in the United Kingdom. (Edi.: L.Gearon). London: David Fulton Publishers: (s. 69–80)
Long, P. (2002) Early Years Education, Education in the United Kingdom. (Edi.: L.Gearon). London: David Fulton Publishers: (s. 55–66)
MEB (2006) Türkiye eğitim istatistikleri 2005–2006, Ankara: MEB Yayınları
Merriam B.S. (1998) Qualitative research and case study applications in education. San Francisco: Jossey Bass Publishers.
Moon, B. (2001) A Guide to the national curriculum. Oxford: Oxford University Press.
National Curriculum (1999) London: DFEE & QCA.
HMSO: National commission of inquiry into higher education (NICHE) (1997) Higher Education for a Learning Society. London: HMSO.
O’Hear, P. (1993) Coherence in curriculum planning” Assessing the National Curriculum (Edi. P. O’Hear & J.White). London: Paul Chapman Publishing Ltd. (15-25)
Oğuzkan, A.F. (1993) Eğitim terimleri sözlüğü. Ankara: Gül Yayınları.
Thomas, R.M. (1990) The nature of comparative education, International comparative education practices, issues & prospects. (Edi.: R.M. Thomas). Oxford: Pergamon Press.
Türkoğlu, A. (1995) Fransa, İsveç ve Romanya eğitim sistemleri. Ankara: A.Ü.Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 121.
Türkoğlu, A. (1998) Karşılaştırmalı eğitim. Adana: Baki Kitabevi.
Ulich, R. (1961) The education of nations. Cambridge: Harvard University Press.
Ültanır, G. (2000) Karşılaştırmalı eğitim bilimi. Ankara: Eylül Kitap ve Yayınevi.
Department of Education and Skills http://www.dfes.gov.uk/
http://www.parentcentre.gov.uk/linkAttachements/ACF113.gif)
http://www.eurydice.org/
http://www.worldatlas.com/webimage/countrys/europe/uke.htm
http://www.cia.gov/cia/publications/factbook/geos/uk.html#Govt
National Statistics http://statistics.gov.uk
National Curriculum http://www.nc-uk.net/what-is.html
Türkiye’de 2009 yılından itibaren 6., 7. ve 8. sınıftan itibaren İngiliz eğitim sistemine benzer değerlendirme süreci eğitim sisteminde yer alması söz konusudur.
http://sbe.balikesir.edu.tr/dergi/makaleler/reddedildi/5/IO101.doc
Şiddetleşme
Şiirli Karneler
TABİP
Teşekkür Ziyareti
Toplantı ve Faaliyet Çizelgesi
Törenlerin Kutlama Şekli
Ulusal Ajans
Üstün Zekalılar
Veli Eğitim Projesi
Veli Kaynak Kitabı Projesi
Veliyiz Okuldayız
Zil Sesi Yok
